பிராணன், அபானன், வியானன், உதானன், சமானன், நாகன், கூர்மன், கிருகரன், தேவதத்தன், தனஞ்ஜயன் என்பவை தசவாயுக்களாம். தசம் என்றால் பத்து என்று பொருள்படும். மனித உடம்பின் இயக்கத்திற்கும், உறுப்புகளின் செயல்பாட்டிற்கும் உறுதுணையாய் இருப்பது இந்த தச வாயுக்களே ஆகும்.
சுவாசம், விக்கல், தும்மல், இருமல், கொட்டாவி, பசி, தாகம், சிறுநீர், மலம், இளைப்பு, கண்ணீர், விந்து, தூக்கம், கீழ்நோக்கிச் செல்லும் வாயு (அபான வாயு என்பர் சிலர்). பொதுவாக ஆராய்ந்தால் மேற்கண்ட பதினான்கும் உடலில் தோன்றும் எல்லா நோய்களுக்கும் அடிப்படையாக உள்ளன என்பது தெளிவாகும். அவை இல்லா மனிதன் தேவன் எனப்படுவான்.
செல்வம் நிறைந்த மனிதனாக வாழ்வதை விட ஆரோக்கியம் நிறைந்த மனிதனாக வாழ்வதே சிறந்தது. செல்வம் எண்ணற்ற அளவில் இருந்தாலும் மனம் நிறைவாக (மன நிறைவு) இருக்காது. ஆரோக்கியம் நிறைந்த மனிதனால் மட்டுமே அனைத்து செல்வங்களையும் சுகங்களையும் அனுபவிக்க முடியும்.
அவ்வாறு இவ்வுடல் ஆரோக்கியமாக இருக்க இந்த தச வாயுக்கள் உறுதுணைகின்றன.
மூச்சுக் காற்று இல்லாமல் போனால் இவ்வுடல் இயங்காது ?
ஏன் என்றால் சுவாசம் தேவை . சுவாசித்தால் தான் இருதயம் பணிபுரியும். இருதயம் பணிபுரிந்தால் தான் இரத்த ஓட்டம் நடைபெறும். இரத்த ஓட்டம் சீராக நடந்தால் தான் இவ்வுடலை இயக்க முடியும்.
இவ்வாறு நாம் படித்து இருக்கிறோம். ஆனால் சித்தர்கள் கூற்றுப்படி இதயத்திற்கு மட்டும் வாயு செல்லவில்லை. இரத்த ஓட்டம் நடைபெற, பசியைத் தெரிவிக்க , கண் இமை மூட , சிரிக்க, கொட்டாவி விட ,மல ஜலம் கழிக்க , தும்மல், விக்கல் என அனைத்திலும் இந்த தச (பத்து) வாயுக்களின் பங்கு உள்ளது.
தசவாயுக்கள் நம் உடலில் பல்வேறு செயல்களை தன்னிச்சையாக செய்கிறது. உயிர்க் காற்று (பிராண வாயு) இன்றி ஏனைய ஒன்பது வாயுக்களும் செயல்பட முடியாது.
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக